Zostałem wysłany do sierocińca. W wieku dwóch lat zostałem adoptowany przez młodą parę

Myślę, że czyjeś dziecko jest tajemnicą i niezwykle trudno jest je przywołać. Twoje własne dziecko nie jest otwartą książką, więc nie powinieneś dzielić dzieci na „moje” i „kogoś innego”.

Często słyszałem zwroty „geny się nie zmieniają”, „jabłko z jabłka”, ale nie wierzę w to i udowodniłem wszystko przez przykład.

Urodziłem się w wiosce i natychmiast straciłem matkę. Właściwie zmarła przy porodzie. Mój ojciec był wtedy w więzieniu za zabicie sąsiada. Nie winię go, ponieważ powodem jego zabicia był fakt, że wszyscy w dzielnicy żyli nie zgodnie z prawem karnym, ale według własnego. Nie wiem nawet, czy nadal jest w więzieniu, czy jest wolny. A może od dawna nie ma go na świecie.

Nie miałem dziadków, a ciocia nie chciała mnie wychowywać (wolała się upić). Zostałem wysłany do sierocińca. W wieku dwóch lat zostałem adoptowany przez młodą parę. Jako dziecko byłem słodkim dzieckiem, ale jako nastolatek stałem się całkowicie nietolerancyjny, jak powiedziała mi moja matka.

Naprawdę lubiłem skandale i wkrótce nabrałem zwyczaju kradzieży. Ukradłem małe rzeczy nawet moim dziewczynom. Pamiętam długie rozmowy wieczorem z moją rodziną. Próbowali mi wyjaśnić, co było dobre, a co nie. Rozmowy te były częstymi gośćmi w naszym domu.

Gdzieś w ciągu 15 lat minął trudny wiek i wreszcie pomyślałem o swoim własnym zachowaniu. Słowa mojej matki znalazły odpowiedź w mojej duszy.

Zaczęłam regularnie chodzić do szkoły, ćwiczyć, uczyć się, przestać kraść, zapisałam się na lekcje muzyki. Dzięki wytrwałym wysiłkom moich rodziców stałem się tym, kim jestem. Może gdyby nie ich praca, leżałbym pijany na ulicy lub siedziałbym za morderstwem, jak mój ojciec.

Ukończyłem szkołę ze złotym medalem, wstąpiłem na uniwersytet. Teraz mam przyzwoitą pracę, ale wszystko, co mam, to zasługa moich cierpliwych rodziców.

Mam własne dziecko, ale naprawdę chcę dać dziecku bez rodziców ciepło, które dawali mi moi przybrani rodzice. Mam nadzieję, że mogę również dobrze wychować dziecko.

A dobry człowiek może urodzić niezdarne dziecko. Geny nie mają znaczenia. Najważniejsze jest praca z dzieckiem, wyjaśnienie mu wszystkiego jasno i nie przestawaj się komunikować. Gdy tylko dziecko poczuje, że jest ignorowane i nikt go nie potrzebuje, stracisz go.

Zobacz, o czym jeszcze pisaliśmy w ostatnich dniach: Jedne z banków ostrzegł klientów przed instalacją fałszywych aplikacji. Mogą wyssać z naszego konta wszystkie środki