Monety mają to do siebie, że niejednokrotnie po latach są warte o wiele więcej niż wynosi ich nominał. Tak jest również w tym przypadku – dwuzłotówka, o której mowa, została wprowadzona do obiegu ponad sześćdziesiąt lat temu. Obecnie jej wartość jest bardzo wysoka.
Wiele monet wygląda niepozornie i osoby, które nie znają ich wartości, mogłyby pomyśleć, że mają znaczenie co najwyżej sentymentalne. W tym przypadku bardzo mocno by się myliły – można naprawdę sporo zarobić na pewnej dwuzłotówce.
Czasami w starych portfelach lub pamiątkach po krewnych znajdujemy przedmioty, które wyglądają na nic nie warte, gdy tymczasem prawda jest inna. Być może mamy także tę monetę?
Ta moneta jest dużo warta
Moneta dwuzłotowa, o której mowa, została wyprodukowana w czasach PRL. Mówi się na nią potocznie „Jagoda”.
Co ją wyróżnia? Orzeł, który przedstawiony jest na tej dwuzłotówce, nie ma korony. Znajdziemy na niej również oznaczenie roku – 1959. Na próżno za to szukać znaku mennicy – nie został odbity.
Ci, którzy dalej mają tę monetę w domu, są wielkimi szczęściarzami – należy ona do najrzadszych monet z czasów PRL, a katalog mówi, że wykonano jedynie 7 milionów sztuk wspomnianej dwuzłotówki.
Ile można za nią dostać? O wiele więcej niż dwa złote, jest to kwota, dzięki której można się nieco wzbogacić, oczywiście o ile nie chcemy zostawić dwuzłotówki dla siebie.
Kwota, jaką możemy otrzymać za dwuzłotówkę „Jagoda”, jest kilkaset razy wyższa niż jej nominał. Według tegorocznego katalogu obecnie wyceniana jest na 600 złotych. Biorąc pod uwagę to, ile była warta w czasie, gdy znajdowała się w obiegu, to naprawdę spora różnica.
Na przykładzie monet można zauważyć, że pewne przedmioty warto kolekcjonować, gdyż ich wartość za kilkanaście lub kilkadziesiąt lat może być o wiele wyższa niż obecnie.
Przypomnij sobie o… INTERNAUCI SĄ ZBULWERSOWANI KOMENTARZEM DONATANA. CO TAKIEGO NAPISAŁ
Jak informował portal Życie: JAK KWARANTANNĘ SPĘDZAJĄ RODZICE DODY? TEGO BYŚCIE SIĘ NIE SPODZIEWALI
Portal Życie pisał również o… KASIA KOWALSKA MUSI ZMIERZYĆ SIĘ Z CHOROBĄ CÓRKI. ŻYCIE JEJ NIE OSZCZĘDZA